Kάστρο - Καμένα Βουρλα 14-10-2012

[aris]

Κυριακή πρωί 8,30 περίπου έτοιμοι για απογείωση. Ντίνος Δημήτρης, Άρης.

Απογείωση και η πτήση ξεκινά με τον Ντίνο να παίρνει ύψος κατευθυνόμενος στις ανεμογεννήτριες .
Ο Δημήτρης και εγώ κρατήσαμε ευθεία πορεία για Ορχομενό στα 300μ περίπου.
Μετά από λίγο ο Ντίνος μας ενημερώνει ότι η ταχύτητα του μειώνετε συνεχώς.
Ο μετρολογικός ήταν δυτικός με ταχύτητα 25χιλ περίπου, πράγμα που δεν επηρέαζε εμάς στα 300μ.

Πλησιάζοντας τον Ορχομενό

Κατέβηκε και ο Ντίνος στα 300μ την ώρα που πλησιάζαμε στον Ωροπό.Μπροστά μας οι Ανεμογεννήτριες στη Δαυλιά στο λαιμό που κάνει ο Παρνασσός γύριζαν με τρελές ταχύτητες.
Πλησιάζοντας τη Χαιρώνεια το ξύλο άρχισε να πέφτει βροχή. Καταλάβαμε ότι ήμασταν στα υπήνεμα του Παρνασσού.
Ερώτηση στο VHF: Τι κάνουμε ;
Απαντήσεις : 1) Αν είναι μέχρι εκεί το ξύλο το αντέχω. 2) Έχω φάει ξύλο πολλές φορές δεν με πειράζει. 3) καλά τότε πάμε.

Ανεβαίνοντας για Αμφίκλεια

Ο Δημήτρης πλησιάζοντας στην Αμφίκλεια

Λίγο πριν την Αμφίκλεια διαπίστωσα ότι με τον καιρό κόντρα και τα πάνω κάτω από τους ρότορες είχαμε φάει 1.30 ώρα και το καύσιμο δεν θα έφτανε για να ολοκληρώσουμε την διαδρομή και προκειμένου να μείνουμε από καύσιμο πάνω στο Μπάλο στα 1200μ αποφασίσαμε να κατέβουμε σε ένα βενζινάδικο για ανεφοδιασμό.
Η προσγείωση ήταν άνετη αφού περάσαμε κάτω από τους ρότορες και προσγειωθήκαμε σε ένα κοίλο σημείο στους πρόποδες του Παρνασσού που βρισκόταν το βενζινάδικο.
Με καθυστέρηση μιας ώρας έγινε ο ανεφοδιασμός αφού το βενζινάδικο ήταν κλειστό και περιμέναμε τους Άγγελους του Τσάρλι (Μάχη και Τζίνα) να μας φέρουν καύσιμο. Εν αναμονή του καυσίμου ακούστηκαν πολύ οι φράσεις, όπως: Τι ξύλο ήταν αυτό??? Τα είδα όλα !!! Όη όη όη !!!! και άλλα τέτοια.
Ερώτημα: Τι κάνουμε, ακυρώνουμε η συνεχίζουμε;
Απαντήσεις: Tώρα που συνηθίσαμε το ξύλο !! Που να φορτώνουμε τρία παραμοτερ στο αυτοκίνητο !!! και άλλα τέτοια.

[vlachos dimitris]

Ισως απο τις δυσκολοτερες αλλα ταυτοχρονα ποιο συναρπαστικες πτησεις που εχω κανει μεχρι στιγμης στα τοσα χρονια που πετω.Αυτην την εμπειρια τις συγκεκριμενης πτησης δεν προκειται να την ξεχασω ποτε.Μεγαλος μαγκας αυτος που δημιουργισε την τεχνολογια reflex στα αλεξιπτωτα.Σε ολη την διαδομη το ξυλο ηταν ανελεητο...με αποκορηφωμα το περασμα του μπραλου,ακριβως πανω απο ενα μοναστηρι..εκει ηταν που τα χρειαστηκα !!ειχαμε αψογη συνεννοηση στον αερα.Ακολουθουν φωτο απο την διαδρομη που καναμε!!

https://plus.google.com/photos/10974140 ... 4491020689

η πτηση μου στο λεοναρντο: http://www.sky.gr/leonardo/flight/33023
λογω αναγκαστικης προσγειωσης για ανεφοδιασμο εκλεισα το gps για εξικονομηση μπαταριας.
η συνεχεια μετα την αποχωρηση apo to χωραφι διπλα απο το πρατηριο: http://www.sky.gr/leonardo/flight/33024.

[aris]

Απογείωση και ανεβαίνουμε στα 300μ για να περάσουμε το στενό της Αμφίκλειας με σκοπό να ανέβουμε την δυτική πλευρά του Καλίδρομου αποφεύγοντας τους δυνατούς ρότορες του Παρνασσού και να κατεβούμε προς τη Λαμία.
Πάνω από το στενό τα καθοδικά έφταναν τα -5μδ και δεξιά η περιοχή δεν είχε αναγκαστικές για 5 χιλ.
Πετώντας όσο ποιο δεξιά μπορούσαμε, περάσαμε το στενό με πολύ ξύλο και απομακρυνθήκαμε δεξιά του κάμπου.
Ο Ντίνος προτίμησε να πετά πάνω από τον δρόμο για να προσγειωθεί κοντά στο αυτοκίνητο αν χρειαζόταν να κάνει αναγκαστική προσγείωση και ακλούθησε τον δρόμο που ήταν αριστερά και «έπεσε στο λάκκο με τα φίδια» στο σημείο που εσκάγανε όλοι οι ρότορες μαζί. Μετά από πολλά καθοδικά και ξύλο μη μπορώντας να ξαναπάρει ύψος αναγκάστηκε να προσγειωθεί δίπλα στον δρόμο .

Η προσγείωση του Ντίνου

Με τον Δημήτρη αρχίσαμε να ανεβαίνουμε εν τω μέσω ισχυρών θερμικών και βίαιων καταστάσεων την Ν/Δ πλευρά του Καλίδρομου με ανοιχτά τριμ και σχεδόν όλη την επιτάχυνση φτάσαμε στα 1250μ με τον δυτικό να καθαρίζει σιγά σιγά τη στιγμή που αφήναμε τα βουνά και πετούσαμε κατηφορίζοντας στο πέταλο του Μαλιακού.

Πέταλο του Μαλιακού

Η απόλυτη ηρεμία και χαλάρωση.
Πλησιάζοντας στο Μόλο και κάτω από τα 400μ έμπαινε ισχυρός ανατολικός που περιόρισε την ταχύτητα μας και τα θερμικά του κάμπου μας φαινόταν αστεία μετά από 2 ώρες πτήση στα υπήνεμα.

Καμένα Βούρλα

Η αφεντομουτσουνάρα μου

Λίγο μετά προσγειωθήκαμε με τον Δημήτρη έξω από το κάμπινγκ στη παραλία. Αμέσως έφτασε και ο Ντίνος με τη συνοδεία
Το πρώτο που μας ήρθε στο μυαλό ήταν « Ηρωική πτήση » το δεύτερο «όταν βλέπεις ξύλο γυρνά πίσω και φύγε »
Ακολούθησε μπυροποσία στα Καμένα Βούρλα και αργότερα στο Κάστρο ψησταδούρα με κρασί και κέφι μέχρι αργά.

[vlachos dimitris]

Ο καλυτερος πιλοτος ειναι αυτος με το μεγαλυτερο χαμογελο μετα την πτηση !

Ντινος και Αρης οι ψηστες τις βραδιας

[petros vlahos]

Μπραβο παιδια και ωραιες φωτο!!τι να καταλαβουν τα reflex!!
εσυ εχεις το προβλημα οχι αυτα!!!Συνολο περιπου ποσα χιλ
κανατε?μαζι με τον ανεφοδιασμο και καθαρη ωρα πτησεις?

[aris]

3 ώρες πτήση και 100 χιλ περίπου.
το συμπέρασμα από την πτήση είναι ότι δεν αξίζει να ρισκάρεις μέσα στους ροτορες επειδή είναι απρόβλεπτοι και το χειρότερο είναι ότι μετά από κάποια ώρα εξοικειώνεσαι με το ξύλο και δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο έντονο είναι.
Μην ξεχνάμε ότι εχουν σπάσει φτερά αεροπλάνων σε ροτορες.