Κόρινθος-Ναύπλιο

[coppertone]

… δεν ξέρω τι είδους ψυχονευρωτική προδιάθεση είναι αυτή που μας κάνει να πετάμε κρεμασμένοι σε 30 τετραγωνικά nylon ύφασμα (κι αυτά σκάρτα) ...
... νομίζω ότι κύριο συστατικό αυτής της τρέλας είναι η ματαιοδοξία της επίτευξης ... άλλες φορές καμουφλαρισμένη και υποβόσκουσα κι άλλες ξεκάθαρα έκδηλη ...

... όλοι φουσκώσαμε από περηφάνια όταν για πρώτη φορά :
- κάναμε την πρώτη ψηλή μετά την εκπαίδευση
- ανεβήκαμε πετώντας μέχρι την κορφή του βουνού
- πετάξαμε για πάνω από δύο ώρες
- πετάξαμε πάνω από 2.000 μ
- κάναμε το πρώτο τρίγωνο (έστω και 20km)
… κάπως έτσι εξασφαλίζουμε όλοι μας την ιδιάζουσα ψυχική μας ισορροπία και κάθε φορά που πετυχαίνουμε κάτι είναι σαν να πηγαίνουμε ταμείο για να εξαργυρώσουμε το τελευταίο επίτευγμα με τάλαντα ικανοποίησης ... και με τις εισπράξεις να ψαχτούμε για το επόμενο βήμα ...

... το Σάββατο λοιπόν πήγαμε ταμείο ... ημέρα με καθολική νεφοκάλυψη , ανέμους Β 3-4 και πιθανότητα βροχής για το απόγευμα , ξεκινήσαμε μαζί με τον Άρη από Κόρινθο με σκοπό να φτάσουμε Ναύπλιο ... με δυο paramoter SNAP 100 , το ένα πέταγε με Paramania Revolution και το άλλο με Paramania Fusion …
... απογειωθήκαμε από το λιμάνι της Κορίνθου με αρχική κατεύθυνση το κάστρο στο βράχο της Αρχαίας πόλης ... μετά πάνω από την εθνική προς Τρίπολη μέχρι τα Δερβενάκια ... από εκεί νοτιότερα προς Μυκήνες ... μια παράκαμψη προς το κάστρο του Άργους και γραμμή για Παλαμήδι ...

... δεν είμαι από αυτούς που συγκρίνουν το ελεύθερο με το paramoter αλλά από αυτούς που συμπληρώνουν το ένα με το άλλο ... αυτό που βλέπω είναι ότι πλέον το μηχανοκίνητο είναι πιο προσιτό ... υπάρχουν αξιόπιστες και σοβαρές προτάσεις για κάποιον που ενδιαφέρεται να διευρύνει τις επιλογές του είτε πετώντας παραπάνω (κάτι μέρες με αναστροφή που δεν κουνιέται φύλλο) είτε πετώντας σε διαφορετικές διαδρομές (πχ το Ανάβυσσος – Σούνιο – Ανάβυσσος μάλλον θα γινόταν δύσκολα με ελεύθερο) ... το θέμα είναι να πετάμε ...

... το κλου της πτήσης : έχοντας την πρόβλεψη κατά νου και βλέποντας βορειότερα τα σύννεφα να χαμηλώνουν , εγκαταλείψαμε την ιδέα της επιστροφής αν και είχαμε αρκετά καύσιμα (πήγαμε Ναύπλιο με 4lt) … αφού προσγειωθήκαμε , μαζέψαμε και συνεννοηθήκαμε με τον Φαρσαράκη για περισυλλογή , βλέπουμε έναν παππού (αρκετά κοτσονάτο για να καβαλάει ποδήλατο) να μας πλησιάζει και χωρίς να σταματήσει το ποδήλατο μας ρωτάει :
- μαζέψατε λεβέντες ?
- μαζέψαμε , του λέμε ,
- καλά κάνατε γιατί θα βγάλει καιρό , είπε ενώ απομακρυνόταν
... σε ένα τέταρτο μπήκε Β γύρω στα 4 και σε μια ώρα έπιασε βροχή !!!
... σαν το ανέκδοτο με τους ινδιάνους και τους μετεωρολόγους ...

[aris]

...

[aimilios]

μπραβο σας ρε φιλοι Αρη και κοπερτον (μαλλον δεν γνωριζομαστε φιλε)
αυτες ειναι πτησεις ρε γαμωτο και οχι μονο 3km πανω κατω στην ακτη.
και συμφωνω 100 τοις 100 μαζι σου για το ελευθερο και το παραμοτερ.
ακριβως το ενα συμπληρωνει το αλλο. μου αρεσουν και τα δυο και προσπαθω οσο μπορω να πετω και με τους δυο τροπους.
Υ.Γ.
γραψε μας και το ανεκδοτο με τους Ινδιανους.

παντα γεροι